آیا کودکان کار باند هستند؟
بسیار می شنویم که کودکان کار و خیابان به صورت باندی فعالیت می کنند. حتی در خصوص آن مستندهایی نیز ساخته شده است. اما آیا کودکان واقعا در دل مافیایی خاص و به صورت باند فعالیت می نمایند؟
تجربیات ما در فعالیت در حوزه حمایت و آموزش کودکان کار چیزی خلاف این را نشان می دهد. کودکان مشغول به فعالیت در چهارراه ها معمولا همسایگان یک محله هستند. کودکانی که باهم در یک محله زندگی می کنند و بعضا در یک مدرسه درس می خوانند. فقر اصلی ترین عامل جهت ورود کودکان به فضای کسب و کار است. کودکان به علت محدودیت های آموزشی و توانمندی بدنی مجبور هستند که به کار هایی همانند شیشه پاک کردن و فروش فال و… روی آورند.
کودکان کار معمولا به جهت حمایت یکدیگر با هم رفت و آمد می کنند وچون معمولا از محلات فقیر نشین و عمدتا حاشیه ای به محل کار خود می آیند به صورت جمعی خودرویی را کرایه می کنند و با آن می آیند و بازمی گردند. معمولا یک کودک بزرگتر مسئولیت امنیت و مدیریت آنها را برعهده دارد. که این مسئولیت نیز توسط سرپرستان کودکان به او داده شده است.
در آمد حاصل از کار کودکان که میانگین چیزی حدود 60 تا 70 هزار تومان در روز است صرف رفت و آمد و هزینه زندگی آنها می شود. این کودکان معمولا در خانواده های پر جمعیت زندگی می کنند و به طور میانگین یک یا دو کودک مسئول کسب در آمد های خانواده می باشند. کودک کار علاوه بر کار در گیر آسیب های دیگری نیز هستند. آسیب های اجتماعی از قبیل؛ فقر، حاشیه نشینی، تفاوت فرهنگی، طلاق، بد سرپرستی، تساهل والدین یا سرپرستان، اعتیاد، فرار، مهاجرت، جنگ زدگی، مهاجرت به سبب بلایای طبیعی، فوت پدر و مادر و…
باید در نظر داشت که کودک کار یک مجرم نیست بلکه قربانی عوامل بسیار زیادی است که او تنها محکوم به پذیرش آنها شده است.
در پایان ممکن است کودکان کاری باشند که به صورت باند و مافیایی کار می کنند اما ما تا کنون با آن برنخورده ایم.
